การคิดเชิงระบบ (System Thinking) เป็นหนึ่งในวินัยสำคัญของการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้
ในปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคใหม่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ภายใต้ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงอย่างก้าวกระโดด ส่งผลให้องค์กรมีความท้าทายทั้งในด้านการปฏิบัติงานของบุคลากร และความคาดหวังของผู้รับบริการที่เพิ่มสูงขึ้น ทำให้ต้องมีการปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงรอบตัว เพื่อความอยู่รอดและมั่นคง ซึ่งในบริบทของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มีการกำหนดเป้าหมายในการพัฒนาคณะฯ ให้เป็น องค์กรแห่งการเรียนรู้ (Learning Organization : LO) ซึ่งมีความหมายว่า คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาลจะเป็นองค์กรที่ยกระดับคุณภาพด้วยการจัดการความรู้ โดยมีการพัฒนาปรับปรุงให้เกิดสิ่งใหม่ๆ ทั้งด้านผลิตภัณฑ์/บริการ/กระบวนการทำงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ประสิทธิผลในการดำเนินงานให้บรรลุเป้าหมาย พันธกิจ และวิสัยทัศน์ของคณะฯ
การส่งเสริมให้ก้าวสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้นั้น มีการกล่าวถึงหลายทฤษฎี หนึ่งในทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับคือ “วินัย 5 ประการ” ของ Peter M. Senge ซึ่งกล่าวถึงวินัยที่จะนำองค์กรไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ ประกอบด้วย 1. การสร้างวิสัยทัศน์ร่วม (Building a Shared Vision) 2. การคิดเชิงระบบ (System Thinking) 3. แบบแผนความคิด (Mental Models) 4. การเรียนรู้เป็นทีม (Team Learning) และ 5. การสร้างพลังแห่งตน (Personal Mastery)
อ่านบทความเพิ่มเติมได้ที่ การคิดเชิงระบบ (System Thinking) ตอนที่ 1 (818 downloads )
บทความคุณภาพ 6/2563
เรื่อง การคิดเชิงระบบ (System Thinking) ตอนที่ 1
ที่มา : ศิริราชประชาสัมพันธ์ ปีที่ 32 ฉบับที่ 431 เดือนมิถุนายน 2563
1 thought on “การคิดเชิงระบบ (System Thinking) ตอนที่ 1”